8 miesiąc

Ania kończy dzisiaj 8 miesięcy. Wszystkiego Najlepszego Córeczko Mój Promyczku Szczęścia. Czas ucieka tak nieubłaganie. Ania poza czasem gdy słodko śpi, rusza się bez przerwy. Niezmordowana ćwiczy wciąż od nowa swoje nowe umiejętności, sposoby przemieszczania się z punktu A do punktu B i wszystkiego jest ciekawa. Ania dąży do pozycji czworaczej, aby z niej przejść do siadu, na razie jednak kończy się niegroźnymi upadkami. Andzik z pomocą Tatusia próbuje stać,  jednak pozycja ta jest bardzo niestabilna, a często Ania staje na paluszkach. Wygląda to tak niezgrabnie, ale to uroczy widok. Pomimo moich próśb, że to jednak za wcześnie bo mięśnie miednicy i nóg nie są jeszcze gotowe do takiego wysiłku, Tatuś ćwiczy z córeczką stawanie po kryjomu. Od niedawna Myszka intensywnie buja się do przodu i do tyłu. Dla mnie to znak poprzedzający samo raczkowanie. Etap ten wzmacnia obręcz barkową i umożliwia jej stabilizację w momencie przeniesienia na ręce ciężaru ciała, dzięki czemu córcia nie upada na buzię. Andzik to mała gadułka, która tylko szuka kogoś w zasięgu wzroku by móc zaczepić i podyskutować po swojemu. Wydaje głośne okrzyki, piski mruczy, buczy, cmoka i "bituje" repertuar ma pokaźny trzeba przyznać. Schemat żywienia jest bardzo podobny do poprzedniego miesiąca. Do nowości zaliczamy: buraczki, mango, melon, winogrona, rodzynki, kminek, sezam, oraz sok z kapusty kiszonej. Bawimy się w "a ku ku" robimy "pa pa" i uczymy się klaskania. Zastanawiam się nad małym przemeblowaniem w mieszkaniu i zabezpieczeniu niebezpiecznych miejsc zanim Ania zacznie sprawnie raczkować. Ania nauczyła się wypuszczać przedmioty z rąk najlepiej udaje jej się to podczas spacerów dwie zabawki już zgubiliśmy. Zrezygnowaliśmy z przewijaka Ania za bardzo się wierci zmiana pieluszki to nie lada wyczn i robimy to na podłodze. Zauważyłam także, że Ania poobrywała liście kwiatom po cichaczu i oczywiście pakuje wszystko do buźki. Rozmiar ubranek to 9-12 miesięcy, rozmiar pieluszki to 4, śpi pięknie tylko jedna pobudka w nocy około 2 godziny. Odstawiliśmy słoiczki na zawsze z czego jestem bardzo dumna. Staramy się jeść zdrowo. Na 8 miesiąc znalazłam ponad 50 przepisów więc Mamuśka szaleje w kochni. 

Raz burza raz słoneczko - mamy 6 skok rozwojowy

Tego się obawiałam, mamy skok poprzedzony "trudnym okresem", kiedy to Ania jest bardzo marudna, gorzej zasypia i ciągle chce na ręce. Czasem odnoszę nawet wrażenie, że nastąpił regres i Andzik zapomniała o tym czego do tej pory się nauczyła. Już tak ładnie pełzała a tu proszę od dziś wisi godzinami Mamie na szyi. Pocieszam się, jedynie myślą, że skok nie trwa wiecznie a córeczka w ciagu jednego dnia "nagle" opanuje to czego tak mozolnie się wcześniej uczyła, gdy już ten skok nastąpi. Początkowo takie okresy nierównowagi trwają krótko, ale z czasem się wydłużają. Całe szczęście, że to przed ostatni. Należy wtedy uświadomić sobie, że jest to naturalny etap rozwoju, pomoże nam to lepiej zrozumieć zachowanie dziecka. Te kryzysy poprzedzające skoki są bardzo stresujące dla dziecka, którego świat nagle się zmienia i dla Rodziców również. Skoki te związane są z rozwojem mózgu. 6 skok przypadający na 33-37 tydzień życia dziecka to ciężka próba dla Rodziców. Ania płacze używa różnego rodzaju płaczu i czasem świadomie go wykorzystuje gdy się po prostu nudzi. Jest to czas intensywnego rozwoju inteligencji. Ania uczy się porządkować świat według kategorii: auto może mieć różny kolor, ale należy do tej samej kategorii. Ania weszła w etap rozwoju, kiedy nawet na chwilę nie mogę spuścić jej z oczu. Ale niestety spuściłam ją na ułamek sekundy i spadła z łóżka płakałyśmy obie. Na szczęście nic poważnego się nie stało i szybko zapomniała mam nadzieję. Mam nauczkę i teraz bardzo się pilnuję i nie spuszczam jej z oczu. Na główce pojawia się bujna czupryna, którą ciężko ogarnąć szczotką, ale jest urocza i o podcinaniu pomimo marudzenia Tatusia nie ma mowy. Andzik robi się złośliwy, godzinami mogłaby rzucać zabawkami o podłogę, wyrzucać smoczek z wózka, wciera zupkę w ubranie i wydaje mi się, że im bardziej Ja jestem zmęczona tym bardziej Jej się to podoba a o spaniu w dzień mogę pomarzyć. Ucina tylko 20 minutowe drzemki i to z przymrużonymi oczkami. Ja wiem, że to nie jest działanie na przekór lecz intensywne poznawanie świata. 

Pobudka

7 miesięcy, 2 tygodnie, 3 dni

Ani ulubione warzywko

Moje do zaciumkania

Nowe pieluszki

Pierwszy raz na huśtawce

Karmimy gołębie na spacerku

Andzik szaleje przy stole :)

Padła

Fiku miku na kocyku - czyli Andzika przewroty na brzuszek

Ania jeszcze nie siedzi, jeszcze nie chodzi a już jest bardzo aktywna i ciekawa świata. Zmienianie pieluszki wymaga niezłego zachodu. Nadal poznajemy nowe smaki. Zdobywanie nowych umiejętności odbywa się tylko na brzuszku. Rozwój na pleckach można powiedzieć, że już się zakończył. Mam nawet wrażenie, że Ania nie znosi tej pozycji. Położona na przewijaku czy na macie natychmiast wykręca się, by móc przewrócić się na brzuszek. Świat z pozycji na brzuszku wydaje się być znacznie bardziej interesujący. Ania może dostrzec więcej rzeczy, zaczyna przemieszczać się do atrakcyjnego celu, a także podpiera się wysoko na wyprostowanych ramionach. Zaczyna się zwiedzanie pokoju lub kuchni. Obroty wokół własnej osi wykonuje coraz sprawniej. Potrafi także leżeć na boku. 

Dieta Ani  w 7 miesiącu życia: 

• zupa jarzynowa  200 ml lub przecier jarzynowy z gotowanym mięsem lub rybą (1-2 razy w tygodniu i z 1/2 żółtka co drugi dzień),
•  kaszka lub kleik zbożowy,
•  sok owocowy (najlepiej przecierowy), 
• 1 x 180 ml  - mleko następne z dodatkiem kaszki zbożowej, 
• 2 x 180 ml - mleko następne z dodatkiem bezglutenowego kleiku.

Staram się jak najmniej ograniczać spontaniczną aktywność Ani. Postanowiliśmy by nie kupować chodzika. Wiele o tym czytałam i doszliśmy oboje do wniosku z mężem, że to nie ułatwi nauki chodzenia, a wręcz przeciwnie może spowodować spowolnienie nauki chodu. Z leżaczka już nie korzystamy wcale Ania wyrosła, a krzesełko wykorzystujemy tylko w razie konieczności podczas jedzenia. Ania bardzo dużo i chętnie gaworzy używając coraz większej ilości sylab, zmienia głośność i wysokość intonacji, ale jeszcze bez określonego znaczenia słów. Ania spędza na świeżym powietrzu około 3 godzin dziennie w zależności od pogody. Ma to ogromne znaczenie dla budowania jej odporności i poznawania otaczającego świata. Zastanawiam się, czy moje dziecko nie je za dużo lub zbyt mało? Źródłem niepokoju nie są tabele podane na opakowaniach mleka modyfikowanego lub w innych schematach, bo przecież schematy pokazują tylko pewne zalecenia, i warto je traktować z dystansem, ale w porównaniu do jej rówieśników jej waga jest niska. Ania jest zdrowa, ale nie przybiera na wadze i spada poniżej swojego centyla. Niemowlę ma inny gust kulinarny niż dorośli, ale można już zacząć oswajać je z bardziej wyrazistymi smakami. Do przyprawiania zup i dań używam ziół: bazylii, rozmarynu, tymiannku, cząbru. Soli jeszcze nie dodaję ani cukru. Do zupki dodaję masło lub oliwę z oliwek z pierwszego tłoczenia na zimno. Myszka robi się coraz cięższa, ale wciąż trzeba ją nosić, podnosić, przenosić... Muszę chronić swój kręgosłup - odczuwam spory ból po całym dniu. Staram się nie schylać w obciążeniu, nie wyginać pleców, gdy noszę Anię na ręku. Chyba muszę wzmocnić mięśnie grzbietu i brzucha ćwiczeniami. Schudnąć też by się w końcu przydało.

Ania w wieku 7 miesięcy:

• Siedzi już bez podparcia, ale sama usiąść nie umie.
• Trzymana pod pachy w pozycji stojącej, opiera ciężar ciała na noach.
• Podtrzymywana pod pachami "sprężynuje".
• Czasami potrafi już przesunąć się w kierunku zabawki i wziąć ją.
• Niekiedy próbuje opierać się na dłoniach i stopach, unosząc się przy tym, mimo że jeszcze nie raczkuje.
• Przekłada zabawkę z ręki do ręki.
• Potrafi utrzymać mały przedmiot w zaciśniętej pięści.
• Chwyta zabawkę tzw. małpim chwytem - czyli ma wszystkie palce ustawione w jednej płaszczyźnie.
• Gaworzy, wielokrotnie powtarza te same sylaby np. ma-ma, ba-ba. 
• Używa głosu dla przywołania dorosłych, okazuje oznaki niezadowolenia, gdy Rodzic odchodzi lub gdy przestaje do niej mówić.
• Uczy się pić z kubeczka.
• Wyciąga rękę po podawany przedmiot.
• Ogląda się w lustrze i wyciąga rękę do swojego odbicia.
• Śledzi wzrokiem upadające przedmiot i szuka schowanej przez dorosłego zabawki.
• Przekręca się samodzielnie z brzucha na plecy i odwrotnie.
• Leżąc na brzuchu próbuje pełzać do przodu.
• Potrafi trzymać dwa przedmioty w dwóch rączkach jednocześnie.
• Rzuca zabawkami i szuka wzrokiem upuszczonej zabawki.
• Postukuje zabawkami.
• Odmawia jedzenia nielubianych potraw.
• Pojawia się umiejętność żucia to dobry czas by rozpocząć naukę samodzielnego jedzenia.

Pieczone oponki

Ania po przebudzeniu

Jesienna garderoba Ani skompletowan

Próbujemy angielskie śniadanka

Ania na spacerku

Ania wcina wafle ryżowe

Mina Andzika jak Mamusia znalazła ją w kuchni

Ania ładuje bateryjki na kolejny dzień 

Rumień pieluszkowy

I mamy wrzesień, koniec Wakacji. Przyznam, że minęły bardzo szybko. Pogoda się popsuła. Zrobiło się pochmurno i bardzo wietrznie. Oby często nie padało jak zeszłego roku. Uwielbiam długie spacery z Anią wzdłuż kanału. Tatuś pokazał Nam ostatnio plac zabaw, o którym wiedziałam, ale nie wiedziałam jak do niego dojść. Teraz wiemy i chyba to będzie naszym nowym celem spacerów. 

Ania 31 tygodni i 5 dni

Ania ma od kilku dni pieluszkowe zapalenie skóry. Pieluszkowe zapalenie skóry jest jednym z najczęściej występujących uszkodzeń skóry u dzieci w wieku do 1. roku życia. Przeważnie występuje w okresie od 7 do 12 miesiąca życia. Czym jest pieluszkowe zapalenie skóry? To stan zapalny w miejscu, w którym ciało dziecka styka się z powierzchnią pieluszki. Może ono przybrać różne formy, przeważnie są to plamy rumieniowe, stąd też inna nazwa tej przypadłości – rumień pieluszkowy. Takie zapalenie skóry dotyczy nie tylko małych dzieci, ale także i starszych osób, które cierpią na nietrzymanie moczu, bądź stolca. Skąd to się wzięło nie mam pojęcia? Anie bardzo piecze i widze jak się męczy. A mi oczy napełniają się łzami jak moje dziecko cierpi. Napręża się podczas zmiany pieluszki, zgina nóżki nie daje się dotknąć podczas kąpieli. Lekarz uspokaja, że to minie, że u niektórych niemowlaków pojawia się to przy ząbkowaniu. Smarujemy kremami i wietrzymy pupcie ile się da oby minęło szybko.

Po wizycie w Aptece

Pośrednią przyczyną pieluszkowego zapalenia skóry jest nieodpowiednia pielęgnacja lub jej całkowity brak. Higiena jest tutaj bardzo ważna, gdyż może całkowicie wyeliminować ryzyko wystąpienia pieluszkowego zapalenia skóry. Głównymi przyczynami tej przypadłości są otarcia od pieluszki na wypukłych częściach ciała – przeważnie na pośladkach, ale także w okolicy pasa. Rozwojowi zapalenia sprzyja również zasadowe środowisko jakie wytwarza się w pieluszce. Ryzyko wystąpienia rumienia pieluszkowego potęgują drożdżaki, a także bakterie występujące w kale i w moczu. Zapalenie pieluszkowe skóry można często zaobserwować u dzieci, które przechodziły długą antybiotykoterapie, kiedy organizm jest osłabiony, a także u takich, które miały ostrą biegunkę powodującą podrażnienie skóry. Pieluszkowe zapalenie skóry jest dość łatwe do rozpoznania. Objawia się ono wszelkiego rodzaju wykwitami skórnymi w okolicy pieluszki, zarówno na pośladkach, narządach rozrodczych zewnętrznych oraz okolicach pasa. W pasie i na zewnętrznych stronach pośladków i w pachwinach bardzo często można zaobserwować otarcia spowodowane uciskiem pieluszki. Jednak przeważnie zapalenie odpieluszkowe można poznać po krostkach, rumieniach, grudkach i pęcherzykach wypełnionych płynem. Czasami w ostrych stanach zapalnych mogą wystąpić również nadżerki.  Jeśli nie rozpocznie się leczenia odpowiednio wcześnie, jeszcze w czasie kiedy skóra jest jedynie zaczerwieniona, może dojść do nadkażenia zmian skórnych drożdżakami i bakteriami, co objawia się ropnym płynem w krostkach.

Pacynkowe ZOO

Kiedy zapalenie ma łagodny przebieg, wizyta u lekarza nie jest konieczna. Należy wówczas zwrócić uwagę na higienę okolic zakrytych przez pieluszkę. Dobrze jest też zostawiać dziecko jak najczęściej bez pieluszki, co pozwoli skórze oddychać. Warto też jest sprawdzić, czy przypadkiem zapalenie nie wystąpiło po zmienia pieluszek na inne lub kupnie innego kosmetyku pielęgnacyjnego. Takie zmiany mogły wywołać reakcje zapalne na skórze. Jednakże mimo lekkiego przebiegu zapalenia warto skonsultować się z lekarzem. Wizyta u lekarza konieczna jest w przypadku kiedy występuje u dziecka nadkażenie drożdżakami lub bakteriami co przeważnie objawia się wykwitami takimi jak krosty, pęcherze lub strupki podbiegnięte ropą. Lekarz, oprócz obejrzenia skóry dziecka, może zlecić szereg badań w celu ustalenia podłoża choroby. Najczęściej zleca się badanie mykologiczne, która pozwala stwierdzić, czy zakażenie zostało wywołane przez drożdżaki, a także testy alergologiczne, żeby wykluczyć alergię kontaktową. Zapalenie pieluszkowe jest czasami mylone z początkową fazą łuszczycy pospolitej, która rozwija się właśnie w okolicy noszenia pieluchy. Jeżeli lekarz podejrzewa łojotokowe zapalenie skóry może zlecić biopsję skóry. 
Wybrany przez lekarza sposób leczenia zależy od przyczyny, która wywołała pieluszkowe zapalenie skóry. Oczywiście dużą role odgrywa tutaj odpowiednia pielęgnacja, szczególnie zapewnienie dopływu świeżego powietrza do skóry. Na zmiany przeważnie stosuje się miejscowo preparaty sterydowe – zazwyczaj w formie maści, chociaż z uwagi na ich niepożądane działanie coraz częściej zastępuje się je inhibilatorami kalcyneuryny, które nie mają tylu działań niepożądanych. Dodatkowo lekarz przepisuje odpowiednio leki przeciwbakteryjne i przeciwdrożdżakowe. W najcięższych przypadkach stosuje się leczenie ogólne.

Anie najbardziej bawi żabka i królik

Profilaktyka przy rumieniu pieluszkowym w głównej mierze opiera się na odpowiedniej higienie. Pozostałe rzeczy będą zależały od tego jaka była przyczyna wystąpienia wcześniejszego zapalenia. Jednakże trzeba pamiętać o odpowiednim doborze pieluszek jednorazowych oraz kosmetyków pielęgnacyjnych, takich jak kremy na odparzenia i oliwki pielęgnacyjne, ale także jednorazowych chusteczek nawilżanych. Bardzo ważny jest dopływ świeżego powietrza do skóry – dobrze jest pozwolić dziecku jak najdłużej przebywać bez pieluszki. Jeśli dziecko często ma biegunki, warto skonsultować z lekarzem zmianę diety malucha, tak aby znalazły się w niej pokarmy nie podrażniające przewodu pokarmowego, a co za tym idzie nie wywołujące biegunki.

Cukinia, kalafior, marchewka i brokuł

Najbardziej Ani smakuje kalafior

Dziś marchewka nie bardzo smakuje 

Ani talerzyk szybko znalazł się na podłodze

Same pyszności

Pyszne było

Mama jest kobietą

Trzeba uzupełnić kosmetyczkę

Małe a cieszy

Pierwszy raz mam kosmetyki z body shopa ciekawe czy dobre ?

Ania śpi, a Mama się maluje :D

Na weekendach córunia Tatunia

U Cioci Basi i Emi w odwiedzinach w Leeds

Jesień idzie Ania na spacerku

Potrawy dla Ani doprawiam świeżymi ziołami, pietruszką i koperkiem 

Pora na ciepłą piżamkę

Kolacja na ciepło kruche bułeczki z parówką w środku